ارتباط عوامل خطرزا با نشانه های اولیه سندرم حاد کرونر در گروه های سنی بالا و پایین ۶۵ سال

مقدمه و هدف: سندرم حاد کرونر یک عامل تهدید کننده سلامت و علت اصلی مرگ و میر در سالمندان است. شناسایی عوامل مرتبط با نشانه های اولیه سندرم حاد کرونر در کاهش عواقب ناشی از تشخیص دیر هنگام نشانه ها اهمیت دارد. این مطالعه به بررسی ارتباط عوامل خطرزا با نشانه های اولیه سندرم حاد کرونر در سالمندان می پردازد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی است. نشانه های اولیه 446 بیمار با تشخیص سندرم حاد کرونر در 8 بیمارستان تهران(1385) مورد بررسی قرار گرفت. نشانه ها به دو گروه تیپیک و آتیپیک طبقه بندی شدند . ارتباط نشانه ها در بیماران بالا وپایین 65 سال با عوامل خطرزا، توسط آزمون های کای دو و تحلیل رگرسیون چند گانه بررسی شد. یافته ها: بیماران سالمند(65> سال) و جوان تر(<65 سال) تفاوت معنادار آماری (05/0p<) در گزارش نشانه های قفسه سینه، درد بازو، درد فک یا گردن و تنگی نفس داشتند. طپش قلب بیشترین نشانه گزارش شده در بیماران بالای 65 سال (19/38%) و کمتر از 65 سال(08/37%) بود. تحلیل رگرسیون چند متغیره بعد از کنترل جنس و نوع سندرم حاد کرونر نشان داد که بیماران سالمند دارای عوامل خطرزای چاقی(69/0=or و011/0=p)، پرفشاری خون(43/0=or و002/0=p) و سیگاری بودن (51/0=or و019/0=p) نشانه های اولیه سندرم های حاد کرونر را در مقایسه با جوان تر ها با احتمال کمتری گزارش می کنند. نتیجه گیری: چاقی، پرفشاری خون و سیگاری بودن از عوامل خطری هستند که موجب کمتر گزارش کردن نشانه های اولیه سندرم حاد کرونر از سوی سالمندان می شوند. پرستاران و پزشکان می بایست در مواجهه با سالمندان مشکوک به سندرم حاد کرونر به اخذ تاریخچه دقیق توجه بیشتری نمایند.